Ο Μπαρτόλο με τα Κόκκινα Γυαλιά
Σας έχει τύχει να σας κοροϊδέψουν ποτέ για κάτι; Ε, λοιπόν, εμένα ως παιδί μου συνέβαινε, και μάλιστα αρκετά συχνά, ή τουλάχιστον εγώ έτσι ένιωθα. Προφανώς, αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί, αν όχι σε όλα, τουλάχιστον σε αρκετά παιδιά σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Το θέμα όμως δεν είναι το τι κάνουν ή τι λένε οι «άλλοι» για σένα αλλά πώς εσύ το εισπράττεις αυτό. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να το αντιληφθώ.
Έτσι, θυμάμαι πως κάθε φορά που κάποιος με πείραζε για κάτι, με κορόιδευε, αμφισβητούσε τη δυνατότητα να γίνω αστροναύτης, εφευρέτης, δημιουργός της πρώτης χρονομηχανής ή του φίλτρου που κάνει όποιον το πίνει αόρατο, του ειδικού τηλεκοντρόλ που πάει τη ζωή μπρος πίσω κι άλλων τέτοια, μούτρωνα. Όταν λοιπόν πάνω στον καβγά κάποιο παιδί μου πετούσε κατάμουτρα ένα «Δε σε έχω φίλη» ή «Όλο βλακείες φαντάζεσαι», εγώ κοκκίνιζα σαν παντζάρι και κλεινόμουν στον εαυτό μου. Πέρασα πολλά διαλείμματα στο προαύλιο του σχολείου μου καθισμένη στο πεζουλάκι μπροστά από ένα κυπαρίσσι να σκαρφίζομαι ιστορίες. Εκεί αναζητούσα –και έβρισκα πάντα– το κουβάρι της κόκκινης κλωστής που σαν το ξετύλιγες όταν τα παράλογα μπορούν να μετατραπούν μεμιάς σ’ αλήθεια!
Μήνες αφότου παρέδωσα την ιστορία του Μπαρτόλο στις εκδόσεις Κόκκινη Κλωστή, έκανα αυτή τη σύνδεση. Τελικά, υποψιάζομαι πως έγραψα για έναν ήρωα που δεν είναι άλλος από το παιδί που υπήρξα εγώ κάποτε. Το παιδί που κορόιδευαν για τα τεράστια κόκκινα γυαλιά του που το έκαναν να βλέπει τον κόσμο… διαφορετικά. Ε, λοιπόν, τον αγαπάω τρελά αυτόν τον ονειροπαρμένο τον Μπαρτόλο! Γιατί είναι πεισματάρης και δεν το βάζει κάτω! Επειδή τον κοροϊδεύουν για τα τεράστια κόκκινα γυαλιά του, εκείνος τα μετατρέπει σε κόκκινη κλωστή και ταξιδεύει μαζί της στα μέρη όπου η φαντασία είναι η μόνη αλήθεια. Κι εκεί ανακαλύπτει την πιο μεγάλη, την πιο ουσιαστική αλήθεια από όλες, αυτή που λέει πως ακριβώς το ότι είμαστε τόσο διαφορετικοί κάνει και την αξία του καθενός μας μοναδική!
Το captainbook έγραψε για το βιβλίο μου αυτό μια κριτική που μιλά στην καρδιά μου.
«Πράγματι, από προσωπική εμπειρία, έζησα περίπου τις ίδιες δύσκολες στιγμές με τον ήρωά μας στα σχολικά μου χρόνια, κι έτσι κατέφυγα από νωρίς στα παραμύθια και στις εικονογραφημένες σελίδες. Όχι για να κρυφτώ και να αποφεύγω τα προβλήματα γύρω μου, αλλά για να τα αντιμετωπίζω με καλύτερα επιχειρήματα και μεθόδους».
Και λίγο παρακάτω αναφέρει: «Η διαφορετικότητα είναι η μαγεία του κόσμου που μας περιβάλλει, η μοναδικότητα και τα ιδιαίτερα γνωρίσματά μας». Την παραθέτω για όποιον ενδιαφέρεται να τη διαβάσει, γιατί πραγματικά πιστεύω ότι έπιασε ακριβώς το νόημα της ιστορίας μου, τουλάχιστον αυτό που εγώ είχα στην ψυχή μου όταν την έγραφα.
Ο Μπαρτόλο με τα κόκκινα γυαλιά θα ταξιδέψει τους μικρούς αναγνώστες με τη βοήθεια αγαπημένων παιδικών ηρώων σε μια όμορφη χώρα και θα βελτιώσει με την ιστορία του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός.
Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Τι μπορεί να συμβεί όταν ένα θλιμμένο αγόρι κι ο γάτος του βρίσκουν την κόκκινη κλωστή των παραμυθιών;
Άραγε το κουβάρι θα τους ανταμείψει και θα τους οδηγήσει στην άκρη του;
Πώς μπορείς να μοιραστείς τη μαγεία της ανάγνωσης με τους αγαπημένους σου;
Αυτή είναι η ιστορία του Μπαρτόλο, του γάτου του του Φίγκαρο, της Ροζίνας, αλλά και κάθε παιδιού που βρίσκει το δρόμο για τον κόσμο της φαντασίας, αναγνωρίζοντας την αξία της διαφορετικότητας και της φιλίας.
