Την Πέμπτη 21 Οκτωβρίου στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης του Δήμου Ηλιούπολης έγινε η πρώτη συνέντευξη τύπου του εγχειρήματος ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ.
Τι είναι το ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που γεννήθηκε μέσα από την ομάδα «Ηλιουπολίτισσες» μια κλειστή γυναικεία ομάδα με ανοικτές δράσεις που αριθμεί 9.250 μέλη -μια ομάδα που ολοένα και μεγαλώνει (αυτή τη στιγμή εξετάζονται 2.000 νέα αιτήματα υποψηφίων μελών). Τις Ηλιουπολίτισσες δημιούργησε η φίλη μου Γωγώ Τσακογιάννη με σκοπό την υποστήριξη των μελών της, την ανταλλαγή πληροφοριών και την τόνωση της τοπικής επιχειρηματικότητας. Μόνο που όταν υπάρχει κοινός τόπος για να επικοινωνούμε μεταξύ μας οι άνθρωποι, γεννιούνται συνεχώς νέα πράγματα και δράσεις. Έτσι, μέσα από τις Ηλιουπολίτισσες βρήκαν ουσιαστική βοήθεια και υποστήριξη οικογένειες και άτομα που βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, στειρώθηκαν -μέχρι στιγμής- περισσότερες από 100 αδέσποτες γάτες, έγιναν εκδηλώσεις και συναντήσεις, προωθήθηκαν επαγγελματίες της Ηλιούπολης κι άλλα πολλά. Και τώρα, ήρθε η ώρα για το επόμενο βήμα: Το ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ.
Πώς ξεκίνησαν όλα
Γιατί μη μου πείτε ό,τι θα μπορούσαν τόσες γυναίκες να συνεχίσουν να παρακολουθούν αμέτοχες το θέμα με τις συνεχείς γυναικοκτονίες και κακοποιήσεις που συμβαίνουν στη χώρα μας. Είναι γνωστό πως ζούμε σε μια βαθιά σεξιστική κοινωνία που δικαιολογεί συχνά κακοποιητικές συμπεριφορές απέναντι στις γυναίκες, κι αυτό μας προκαλούσε αγανάκτηση. Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η περίπτωση του 19χρονου κοριτσιού που από 11 χρονών βιαζόταν από τον πατέρα της και κατέληξε να βασανίζεται και να εκδίδεται από αστυνομικό που την κρατούσε αιχμάλωτη σε διαμέρισμα στην Ηλιούπολη. Ευτυχώς, εκμυστηρεύτηκε σε εργαζόμενη σε καφετέρια όσα ζούσε. Για καλή της τύχη εκείνη δεν αδιαφόρησε. Της είπε «Είμαι ΕΔΩ» και δεν έκανε πίσω μέχρι να δει τον πατέρα και τον αστυνομικό να οδηγούνται με χειροπέδες στα χέρια στο γραφείο του εισαγγελέα.
Τότε, αποφασίσαμε αυτή την αγανάκτηση να την εκφράσουμε μέσα από τη δημιουργία μιας νέας ομάδας. Ήταν πλέον φανερό πως οφείλαμε να βρούμε έναν τρόπο να προστατέψουμε η μία την άλλη. Κι είπαμε ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ όλες μαζί για κάθε γυναίκα ή θηλυκότητα που αντιμετωπίζει πρόβλημα.
Ποιες είμαστε
To EIΜΑΙ ΕΔΩ ξεκίνησε από 7 μέλη της ομάδας, τη Γωγώ Τσακογιάννη, τη Χρύσα Δουζένη, τη Φωτεινή Σαββατιανού, τη Νίκη Τσιμπούρη, την Άρτεμις Καραβά, την Αντωνία Καλαθιανάκη κι εμένα (είμαστε όλες πολύ περήφανες για όλο αυτό!)
Ψυχολογική αλλά και νομική υποστήριξη
Στην έκκλησή μας για ενεργή συμμετοχή σε αυτή την πρωτοβουλία, βρήκαμε ανταπόκριση από το σύνολο των γυναικών της ομάδας μας. Κι έτσι ήδη δημιουργήθηκαν νέες ομάδες για να στηρίξουν το ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ, ανάμεσά τους και ομάδες ειδικών ψυχικών υγείας και νομικής υποστήριξης.
Επικοινωνία
Ήρθαμε σε επαφή με συγκεκριμένες επιχειρήσεις πόλης, όπου έχει ήδη τοποθετηθεί αυτοκόλλητο σήμα ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ στην είσοδό τους. Η συγκεκριμένη φράση σε κάποιον από αυτούς τους ανθρώπους είναι αρκετή για να γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσά σε μας και όσες το έχουν ανάγκη.
Οι στόχοι μας
• να ενώσουμε τις φωνές μας και να τα αλλάξουμε ΟΛΑ.
• να σταθούμε πλάι σε κάθε γυναίκα που -εκτός από την κακοποίηση- έχει να αντιμετωπίσει κι ένα άκαμπτο γραφειοκρατικό σύστημα, με σωστή καθοδήγηση, προσωπική παρουσία από ειδικούς και μέλη της ομάδας μας.
• να αναδείξουμε όλες τις μορφές κακοποίησης και να τις ξεχωρίσουμε. Μέσα από ημερίδες, εκδηλώσεις, συζητήσεις και παρουσιάσεις να μάθουμε να αναγνωρίζουμε κάθε είδους κακοποίησης -ακόμα κι αυτές που μας μπερδεύουν.
• να συνεργαστούμε με φορείς συλλογικότητες, ομάδες της πόλης και άτομα που θέλουν να βοηθήσουν τις δράσεις μας.
Κι είμαστε ακόμα στην αρχή!
Y.Γ. Μια μικρή γκρίνια που αν δεν τη γράψω θα σκάσω… Απόδειξη ότι έχουμε αρκετό δρόμο να διανύσουμε ακόμα ως κοινωνία μέχρι το επιθυμητό αποτέλεσμα, ήταν όταν, μετά το τέλος των ομιλιών, δόθηκε χρόνος για ερωτήσεις και διάλογο. Έχοντας προσκαλέσει εκπροσώπους όλων των δημοτικών παρατάξεων (είναι ξεκάθαρο πως τους χρειαζόμαστε όλους), ζήτησε και πήρε τον λόγο ο αντιδήμαρχος κοινωνικής αλληλεγγύης -γράφω τον τίτλο και δεν αναφέρω ότι απλά «κάποιος πήρε τον λόγο και είπε»…, επειδή έχει σημασία για μένα η ιδιότητα -όχι του αντιδημάρχου, αλλά συγκεκριμένα του αντιδημάρχου κοινωνικής αλληλεγγύης. Η αλήθεια είναι πως άφησε άφωνους όσους βρίσκονται μέσα στην αίθουσα με την τοποθέτησή του. Όχι, δεν ρώτησε τίποτα για τις δράσεις μας και δεν εξέφρασε τη στήριξή του στο ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ.
Από τις πρώτες κουβέντες του ξεκαθάρισε πως διαφωνεί με ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ που είπε η Γωγώ Τσακογιάννη (στο μεταξύ η Χρύσα Δουζένη και η Φωτεινή Σαββατιανού μίλησαν πολύ πιο σκληρά από εκείνη για το ζήτημα της έμφυλης βίας, αλλά το προσπερνώ). Έπειτα, ούτε λίγο, ούτε πολύ μας είπε πως εξίσου υπαρκτό είναι και το ζήτημα της ανδρικής κακοποίησης. Για την ακρίβεια εξέφρασε την απορία του πώς γίνεται τόση ώρα να μιλάμε για κακοποίηση γυναικών και να μην λέμε τίποτα για την ανδρική κακοποίηση -που είναι «εξίσου υπαρκτή». Αμφισβήτησε (τουλάχιστον εγώ έτσι το αντιλήφθηκα και μιλώ μόνο για τον εαυτό μου) το νόημα της ύπαρξης μιας τέτοιας ομάδας κι έφερε ως παράδειγμα ένα περιστατικό με μια κοπέλα που ήταν σε κακή κατάσταση κι έτρεμε από τον φόβο της σε ένα παγκάκι κάποιου πάρκου της Ηλιούπολης. Ο ίδιος, όπως μας είπε, όταν πληροφορήθηκε το συμβάν έτρεξε στο σημείο και ειδοποίησε ΕΚΑΒ και αστυνομία. Ελπίζω να τον αδικώ, αλλά υπέθεσα πως υπονοούσε πως αν με ένα τηλέφωνο στο 100 και το ΕΚΑΒ μπορείς να λύσεις ένα τέτοιο πρόβλημα, τι χρειάζεται μια ομάδα όπως το ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ;
«Μάθατε τι έγινε μετά η κοπέλα αυτή ή η συνδρομή σας έληξε σε αυτά τα δύο τηλεφωνήματα;» ρωτήθηκε από μέλος της ομάδας. Δυστυχώς, η απάντησή του ήταν αυτή που φοβόμασταν όλοι. Όχι, κανείς δεν παρακολούθησε την πορεία αυτού του κοριτσιού κι έτσι δεν γνωρίζουμε αν ξαναγύρισε σε κάποιο παγκάκι, μεταφέρθηκε σε κάποιο ψυχιατρικό ή άλλο ίδρυμα, αν είναι στον δρόμο ή βρήκε κάπου να κοιμηθεί και να νιώσει ασφάλεια.
Σε σχέση με την ανδρική κακοποίηση πιστεύω πως θα είχε ενδιαφέρον εάν κάναμε ένα γκάλοπ εκείνη την ώρα μέσα στην αίθουσα και να ζητούσαμε να σηκώσουν τα χέρια τους οι γυναίκες που έχουν ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή τους έμφυλη βία (ή και αποχρώσεις της, όπως για παράδειγμα να χρειαστεί να ζητήσουν από τον συνοδό τους να περιμένει ώσπου να μπουν μέσα στο σπίτι τους) και στη συνέχεια να ρωτήσουμε το ίδιο και τους άντρες. Δεν το κάναμε. Αλλά δεν έχει και μεγάλη σημασία, τώρα που το σκέφτομαι… Εύχομαι απλά να παρεξήγησα εγώ και να πρόκειται μόνο για μια άστοχη στιγμή και να μην ενοχλήσαμε τον Δήμο. Άλλωστε, πρόθεσή μας είναι να έχουμε απέναντί της μόνο τους κακοποιητές!
Χαίρομαι για τη μεγάλη συμμετοχή και τα ενθαρρυντικά μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά (ακόμα κι από άλλες πόλες που θέλουν να δημιουργήσουν το δικό τους ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ). Είναι παραπάνω από συγκινητικό πως συλλογικότητες, άτομα, ομάδες, φορείς, επιστήμονες, άνθρωποι της τέχνης και του πολιτισμού είναι πρόθυμοι να ενώσουν τις φωνές τους μαζί μας και να μεγαλώσουν την ομάδα μας. Όπως είπαμε, είμαστε ακόμα στην αρχή!
