Ο βρετανός Roald Dahl ήταν ίσως ο πιο γνωστός παραμυθάς του 20ου αιώνα. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από 200 εκ. αντίτυπα, έχουν μεταφραστεί σε 58 γλώσσες και αρκετά από αυτά, όπως ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας ή η Ματίλντα έχουν γίνει ταινίες και θεατρικά έργα. Έχει δημιουργηθεί μουσείο με το όνομά του κι όμως, ο ίδιος, δήλωνε πως κάθε πρωί φοβόταν να ξεκινήσει το γράψιμο.
«Ο λόγος», είχε πει κάποτε «είναι πως όταν πρέπει να επινοείς κάθε μέρα της ζωής σου κάτι καινούριο για γράψιμο, υπάρχει πάντα ο φόβος να αποτύχεις και να μη μπορείς να σκεφτείς τίποτα απολύτως».
Μπορεί η μέθοδος που ακολουθούσε για να γράφει να μην ταιριάζει σε όλους εκείνος όπως μοιράστηκε τα δικά του 10 βήματα για δημιουργικό γράψιμο. Αρκετά από αυτά σε μένα ταιριάζουν απόλυτα:
1. Βρες ή φτιάξε ένα ωραίο μέρος για να δουλέψεις.
Εκείνος είχε φτιάξει το γραφείο του στον κήπο του σπιτιού του, απ’ όπου και η φωτογραφία του Jan Baldwin.
2. Να είσαι… αναπαυτικά
Στο κέντρο του γραφείο του βρισκόταν μια αναπαυτικότατη πολυθρόνα και μία παλιά βαλίτσα που χρησιμοποιούσε για να απλώνει τα πόδια του. Τις μέρες που έκανε κρύο, μάλιστα, τύλιγε τα πόδια του μέσα σε ένα σλίπινγκ μπαγκ και άναβε μία ηλεκτρική θερμάστρα την οποία τοποθετούσε αρκετά κοντά για να κρατάει τα χέρια του ζεστά. Η προετοιμασία για γράψιμο του έπαιρνε πάντα αρκετή ώρα, για να είναι όλα όπως πρέπει.
Το εσωτερικό του γραφείου του φυλάσσεται, ακριβώς όπως το άφησε, στο Roald Dahl Museum.
3. Βάλε έμπνευση εκεί που μπορείς να τη δεις…
Μέσα στο καταφύγιό του, υπήρχε μια ολόκληρη συλλογή από περίεργα αντικείμενα και αγαπημένες φωτογραφίες της οικογένειάς του, όπως για παράδειγμα μια «μεταλλική» μπάλα, που ζύγιζε 300 γρ. φτιαγμένη από δεκάδες, δεκάδων αλουμινένια περιτυλίγματα σοκολάτας.
4. Να είσαι προετοιμασμένος να κλείσεις τον κόσμο… έξω
Περιγράφοντας τη ρουτίνα του, ο Roald Dahl είχε γράψει πως έξω από το παράθυρο (του γραφείου του) μπορούσε να δει σκιουράκια να σκαρφαλώνουν στη μεγάλη μηλιά, γαλαζοπαπαδίτσες να φτερουγίζουν, έναν πράσινο τρυποκάρυδο κι ένα σωρό άλλα πλασματάκια που θα ήθελε να τα χαζεύει όλη μέρα. Γι’ αυτό έκλεινε τις κουρτίνες!
5. Μάζευε πάντα τους σπόρους των ιδεών (πάντα χρειάζονται χρόνο να μεγαλώσουν)
Ο ίδιος είχε παραδεχτεί πως χρησιμοποιεί όλα τα κόλπα για να καθυστερήσει το γράψιμο. Έπρεπε να ξύσει 6 μολύβια, πρώτα με ηλεκτρική ξύστρα κι έπειτα με απλή. Στη συνέχεια έξυνε τις μύτες τους με κοπίδι. Και, χάρη, σε μια σημαντική του συνήθεια, είχε πάντα μια ιδέα έτοιμη για γράψιμο:
«Έχω ένα σημειωματάριο. Το ίδιο εδώ και 20 χρόνια. Αν έχω μια ιδεά, τη σημειώνω εκεί, μία ιδέα σε κάθε σελίδα. Μία ή δύο φορές το χρόνο, το ξεφυλλίζω. Και, τελικά, ύστερα από 3 χρόνια, καμιά φορά κι από 7, έρχεται η ώρα που το μάτι μου πέφτει σε μία αυτές και ξέρω πως ήρθε η σειρά της. Τότε, την τραβάω έξω από το βιβλίο και ξεκινώ».
6. Μείνε συγκεντρωμένος, έχε πειθαρχία
Ο Roald Dahl καθόταν στο γραφείο του ανά δίωρο, με διαλείματα για να φάει και να ενημερωθεί για το τι συμβαίνει στον κόσμο. Η εμπειρία τον είχε διδάξει πως ένας συγγραφέας δεν πρέπει ποτέ να δουλεύει συνεχόμενα για πολλές ώρες, καθώς μετά το δίωρο η συγκέντρωση πηγαίνει περίπατο.
Συχνά δήλωνε πως από τον Έρνεστ Χεμινγουαίη είχε μάθει πως πρέπει να σταματάει το γράψιμο στο κρίσιμο σημείο. Αυτό δίνει πάντα μια καλή αφορμή να επανέλθεις.
7. «Good writing is essentially rewriting. I am positive of this…»
Κάθε μέρα εργασίας πρέπει να ξεκινά με ξαναδιάβασμα τού ότι έχει γραφτεί μέχρι εκείνη την ώρα. Όχι μόνο τη δουλειά της προηγούμενης ημέρας, αλλά ό,τι έχει γραφτεί μέχρι εκείνη την ημέρα από την αρχή που ξεκίνησε το συγκεκριμένο έργο. Ο Roald Dahl είχε υπολογίσει πως μέχρι να τελειώσει ένα βιβλίο, το είχε διαβάσει, διορθώσει και επεξεργαστεί περίπου 150 φορές.
«Η πρώτη σελίδα κάθε βιβλίου μου γράφεται και ξαναγράφεται τοσες πολλές φορές που αυτή η διαδικασία δεν μου παίρνει ποτέ λιγότερο από 3 εβδομάδες. Αλλά στο μεσοδιάστημα συμβαίνουν πολλά άλλα πράγματα. Οι μικροί σπόροι μεγαλώνουν μέσα στο μυαλό μου, τα χρώματα απλώνονται στην ιστορία μου και τα δάχτυλά μου, που κρατούν το μολύβι, αρχίζουν να τρέχουν πάνω στο χαρτί. Κι έτσι το βιβλίο μου αρχίζει!»
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 2016 θα ήταν τα 100ά γενέθλια του Road Dahl, αλλά εγώ τότε δεν είχα blog να γράψω κάτι για εκείνον. Κι έτσι το κάνω τώρα!
